Iragarkia

63. ALDIZKARIA - 2001eko maiatzaren 23a

I. NAFARROAKO FORU KOMUNITATEA

Beste Xedapenak

HERRILAN, GARRAIO ETA KOMUNIKAZIO DEPARTAMENTUA. Zehapen espedienteen ebazpenak.

Ezinezkoa izan da Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko Legearen 59.1 artikuluak aurreikusten duen jakinarazpena egitea, hots, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legea ustez hausteagatik emandako NA00471/99 ebazpenaren kontra Barbiur, S.L. enpresak jarri duen errekurtso arrunta ebazteko Nafarroako Gobernuak hartutako erabakiaren jakinarazpena. Beraz, honen bidez Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari buruzko indarreko Legearen 59.4. artikuluak xedatutakoa betetzen da.

PROPOSAMENA

Javier Barberena jaunak, Barbiur S.L.ren izenean eta haren ordezkari gisa, Herrilan eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren abenduaren 9ko 854/1999 Ebazpenaren aurka 2000ko urtarrilaren 25ean jarri zuen gora jotzeko errekurtsoa aztertu da. Foru agindu horren bidez 100.000 pezetako isuna jarri zen, 1998ko abenduaren 28an N-121-A errepideko 44,800 kilometroan NA-6496-T ibilgailuari Trafikoko Goardia zibilak formulatutako salaketaren ondorioz, pagoak garraiatzen zituelako Doneztebetik Iruñeara 4.440 kiloko gehiegizko pisuarekin.

1.-Egitatezko aurrekariak.

1. 1999ko apirilaren 14an Barbiur S.L. enpresari jakinarazi zitzaion aipatu zehapen-espedientea ireki zitzaiola, 1998ko abenduaren 28an N-121-A errepideko 44,800 kilometroan NA-6496-T ibilgailuari Trafikoko Goardia zibilak formulatutako salaketaren ondorioz, pagoak garraiatzen zituelako Doneztebetik Iruñeara 4.440 kiloko gehiegizko pisuarekin. Baimenduta zuen gehieneko pisua 40.000 kilokoa zen. Gaindikina: %11. Baskula homologatuan pisatu zen.

2. 1999ko apirilaren 15ean interesatuak alegazioak aurkeztu zituen.

3. 1999ko azaroaren 26an Garraio Zerbitzuko ikuskatzaileak txostena eman zuen. Bertan adierazi zuenez, salatutako gertaera argitzeko beharrezko jarduerak eginda, eta, halaber, interesatuak 1999ko apirilaren 15ean aurkeztutako alegazioak aztertu ondotik, bidezkotzat jo zuen zehapena berrestea, salatu den gertaera hori benetakotuta geratu delako baskula homologatuak eman zuen pisaketaren tiketa aztertu ondoren. Baskula horrek indarreko egiaztapen ziurtagiria zuen salaketa egin zen unean eta horren eta tiketaren kopia bat igorri zitzaizkion interesatuari. Zehapena egin den arau-hausteari egokitu zaio, ibilgailuak baimenduta zuen pisuaren arabera antzeman zitzaion gehiegizko pisuaren portzentaia kontuan hartuta. Gero, aurrerago, Herrilan eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren abenduaren 9ko 854/1999 Ebazpena eman zen. Ebazpen horren bitartez hasitako zehapen-prozedura bukatu zen eta Barbiur, S.L. enpresari 100.000 pezetako isuna ezarri zitzaion.

4. 2000ko urtarrilaren 25ean Javier Barberena jaunak, Barbiur, S.L.ren izenean eta ordezkaritzan, gora jotzeko errekurtsoa jarri zuen. Bertan adierazi zuen zamaketa lanak basoan egin zirela eta toki horretan ezinezkoa dela baskula baten pisatzea, eta inguruabar horiek kontuan hartu behar direla adierazten zuen. Esaten zuen ez dagoela froga nahikorik zehapena ezartzeko, erabili zen baskula hori ez dagoelako ez homologatuta eta ez eskumenak dituen organoak berrikusita. Ondorioz, beharrezkoa dela salaketa egin zuen agentearen berrespena egotea, eta eragiketa hori ez dela egin. Preskripzioa egon dela, prozesuaren uneen artean hiru hil baino gehiago igaro direlako eta urte bat baino gehiago iraungi zenetik. Ez da proportzionaltasun oinarria kontuan hartu zehapena graduatzerakoan, ez delako egon inguruabar astungarririk.

II.-Zuzenbideko oinarriak.

1. Errekurtsogileak adierazi du zamaketa basoan egin zuela eta han ez dagoela aukerarik inolako baskularik erabiltzeko pisaketa egiteko, eta inguruabar horiek kontuan hartu behar direla

Adierazi behar da, behin eta berriz errepikatu den jurisprudentzian ezarri denaren arabera, administrazioko zehapena egoteko ez dela nahikoa gertaera tipiko hutsa egotea, errutasuna ere egotea eskatzen delako.

Dena dela, errutasun hori azaltzeko nahiko da gutxieneko graduan egotea, hau da, utzikeria hutsa azaltzea, edo zerbait ez betetzea, eta errekurtso honen xedea diren gertaera horietan hori gertatu da.

Administrazioko Zuzenbide Zehatzailearen arloan, norbait erruduna den ala ez aztertzerakoan derrigorrez eduki behar da kontuan erantzukizuna ezin dela berariaz ezagutzaren ikuspegitik aztertu eta ñabardurak ezarri behar direla eskatzen ahal den dilijentziaren arabera, hau da, kasu zehatz bakoitzean ezinezkoa da esatea egileak hori legezkoa den ala ez ezagutzen zuen zehaztea, edo araua betetzea edo ez betetzea zailagoa zen ala ez, baina zilegi da errua egon dela adieraztea, horretarako inguruabar pertsonalak, maila kulturala, bizi den ingurua, legezaurkakotasunarekiko hurbiltasun gradua eta, batez ere, lanbidea.

Azken ezaugarri hori, halaber, fede ona egotea edo ez egotearekin batu behar da eta argi dago ezin dela zehapenik jarri baldin eta fede onez jardun bada.

Baina, hori gora-behera, fede on hori ahuldu egiten da egiten da urratzailearen lanbideari lotuta zaintzeko berariazko betebeharra dagoenean.

Horrela, bada, oro har, lanbide bat egiteak betebehar bereziak eskatzen ditu, eta baita erantzukizun zehatzak ere, hala Administrazioarekin nola gainerakoekin.

Beraz, kasu honetan, salaketa jaso duen pertsona garraioaren arloko profesionala da eta, ondorioz, honen aurreko lerrokadan ezarri denaren arabera, ez da bidezkoa fede onez jardun duela esaten duen alegazioa, zamaketa egin zen lekuan baskularik ez zegoelako alegia, eta ez du ahultzen errekurtsogilearen erantzukizuna, garraiolaria delako eta, ondorioz, indarrean dagoen legeria bete behar duelako ibilgailuetan baimenduta dauden gehieneko pisuei dagokienez, eta hori guztia zehatz bete behar duelako.

2. Esan du ez dagoela zehapena ezartzeko froga nahikorik, erabili zen baskula ez zegoelako homologatuta eta eskumenak dituen organoak berrikusita. Ondorioz, salaketa egin zuen agentearen berrespena behar zela dio, eta ez da horrelakorik egin.

1999ko azaroaren 8an errekurtsogileari Zozaiako baskulari aldiro egiten zaion egiaztapenaren ziurtagiria igorri zitzaion. Egiaztagiri horretan benetakotu da pisaketak egiteko tresna horrek 1995eko uztailaren 4ko Ministroaren Aginduan ezarri zen egiaztapen metrologikoaren kontrola gainditu zuela eta horrek frogatzen du salaketa egin zen egunean (1998ko abenduaren 28an) zuzen funtzionatzen zuela; beraz, frogatuta dago egin zen pisaketaren zehaztasuna eta gaiari buruz manuzkoa den arautegiko baldintza guztiak betez egin dela eta ondorioz erabat bete dira interesatuaren eskubideak.

Salaketa egin duen agentearen txostenik ez egoteari dagokionez, ez da beharrezkotzat jo, salatu den egintza hori benetakotu egin delako salaketa egin den unean indarrean zegoen egiaztapen ziurtagiriaren bidez homologatu den baskula ofizialaren pisaketaren tiketa aztertu ondoren.

Beraz, errekurtsogileari egozten zaion egintzaren froga nahiko dago eta ez da bidezkoa eskatu dituen gainerako froga guztiak igortzea.

Kontuan har bedi, ildo horretatik, Auzitegi Konstituzionalak behin eta berriz adierazi duela bere doktrinan bidezko froga-bitartekoak erabiltzeko eskubideak ez duela, beti eta baldintzarik gabe, proposamen guztiak egin behar direnik esan nahi, edota ez diola gaitasuna kentzen instruktoreari eta horrek frogak bidezkoak diren ala ez erabakitzeko ahalmena duela (Auzitegi Konstituzionalaren 22/1990 epaia, otsailaren 15ekoa, besteak beste, bere bosgarren oinarri juridikoan).

3. Iraungitasuna egon dela, urte bat baino gehiago igaro delako, eta preskripzioa, prozesuko uneen artean hiru hiletik gora igaro direlako.

Irailaren 28ko 1211/1990 Errege Dekretuak, zeinek Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko uztailaren 30eko 16/1987 Legea garatzen baitu abuztuaren 5eko 1772/1994 Errege Dekretuan emandako idazkuntzari jarraituz, 205. artikuluan ezarri duenez, zehapen prozedurak tramitatu eta ebazteko epea urtebetekoa dela ezarri du, prozedura hasten den egunetik hasita, eta epe horretan prozedura ebatzi ezean Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legearen 43. artikuluko 4. atalean aurreikusitakoa aplikatu behar da.

Epe hori aldarazi egiten da 30/1992 Legea aldarazten duen 4/1999 Legearen 42.2. artikuluaren bidez, ezarri baitu berariazko ebazpena jakinarazteko gehieneko epea bidezko prozedurako arau erregulatzaileak ezarri duena dela. Epe hori gehienez sei hilekoa izanen da, salbu eta lege lerruna izanen duen arauak hori baino luzeagoa ezartzen badu edo Europako Erkidegoko arautegian horrela ezarri bada.

Kasu honetan, xedapen gehigarrietatik bigarrenean ezarri denaren arabera. lehen tokian adierazi den arautegia aplikatu behar da, zehapen-prozedura 4/1999 Legea indarrean jarri aurretik hasi zelako eta horren azken ataleko xedapenak aldarazteko bigarren artikuluan ezarri denaren arabera Estatuko Aldizkari Ofizialean argitaratuko denetik hiru hilera egin behar da, hau da, 1999ko apirilaren 14an, eta ondorioz ez da ezarri zen epea gainditu, prozedura 1999ko otsailaren 5ean hasi zelako (egun horretan jakinarazi zen salaketa) eta 2000ko urtarrilaren 14an bukatu zen (zehapen-ebazpena jakinarazi zen eguna).

Beste alde batetik, errekurritu den espedientean hasieraren erabakiaren data 1999ko otsailaren 5a da, egun horretan hasi delako zehapen-espedientea eta salaketaren jakinarazpenean azaltzen da, eta zehapen-ebazpena jakinarazteko lehen ahaleginaren data 1999ko abenduaren 21a da, eta 30/1992 Legearen 58.4. artikuluan ezarri denaren arabera, prozeduren iraupenaren gehieneko epearen barruan jakinarazteko beharrizana bete dela kontuan hartzeko baino ez, nahiko da jakinarazpena baldin eta gutxienez ebazpenaren testu osoa badu, eta baita jakinarazpena egiteko ahalegina era egokian benetakotzea. Beraz ez da errekurtsogileak alegatu duen iraungitasuna gertatu, ez delako legez ezarrita dagoen urte bateko epea gainditu.

Arlo horretan sakontzeko, 42.5.d) artikuluak ezarri du prozedura bat ebazteko eta ebazpena jakinarazteko legezko gehieneko epea eten egin daitekeela interesatuak proposatu dituen froga teknikoak edo azterketa kontrajarriak edo erabakigarriak egiten direnean espedientean emaitzak sartzeko beharrezkoa den epean.

Espediente honi dagokionez epe hori eten egun da 1999ko apirilaren 15etik 1999ko azaroaren 12ra arte, hau da, errekurtsogileak, alegazioen fasean, frogak berari igortzeko eskatu zuenetik hasita. Errekurtsogileak azaroaren 8an jaso zituen frogak eta 15 eguneko epea eman zitzaion alegazioak aurkezteko, eta azkenean 1999ko azaroaren 12an aurkeztu zituen; emaitzak espedientean sartu ziren.

Horregatik guztiagatik, hasieraren erabakiaren data 1999ko otsailaren 5a dela kontuan hartuta, hau da, zehapen-espedientea hasi zen eguna eta hori da salaketaren jakinarazpenean azaltzen den eguna, eta zehapen-ebazpenaren jakinarazpenaren data 2000ko urtarrilaren 14a dela, esan behar da bi egun horien artean, etenduraren epea kendu ondoren, ez da legez ezarrita dagoen urte bateko epea.

Errekurtsogileak alegatu duen preskripzioari dagokionez, Zerga, Administrazio eta Gizarte Neurriei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen XI. Xedapen Gehigarriak indargabetu egin du Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko uztailaren 30eko 16/1987 Legearen 145. artikulua, eta lurreko garraioak arautzen dituen legeriaren aurkako arau-hausteak preskribatzeko epeak eta baldintzak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarritakoak izanen direla xedatu du, salbu eta arau-hausteak arinak direnean, halakoetan preskripzio epea urtebetekoa izanen baita. Kasu honetan, beraz, bi urteko epea aplikatu behar da, eta epe hori ez da igaro, ezta hurrik ere.

Ildo horretatik, Auzitegi Nagusiko Administrazioko Auzietarako Salak, 1997ko urtarrilaren 20ko Epaian, zuzenbideko oinarrietatik lehenengoan eta hirugarrenean, ondokoa ezarri du: "16/1987 Legearen 145. artikulua tazituki indargabetu da Neurri Fiskalak, Administraziozkoak eta Gizarte Mailakoei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen xedapen gehigarrietatik hamaikagarrenaren bitartez. Horren arabera "lurreko garraioak arautzen dituen legeriaren aurkako arau-hausteak preskribatzeko epeak eta baldintzak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarritakoak izanen direla xedatu du, salbu eta arau-hausteak arinak direnean, halakoetan preskripzio epea urtebetekoa izanen baita". Beraz, 30/1992 Legera jo behar da, lehen ere abuztuaren 5eko 1772/1992 Errege Dekretuak egin zuen bezalaxe, horren kasuan Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen Erregelamenduko 203. artikuluak 2. idatz-zatiari eman zion idazkuntza aldaraziz ondoko idazkuntza eman baitzion: "Arau-hausteak eta zehapenak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legearen 132. artikuluan ezarri denaren arabera preskribatuko dira, eta Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legean ezarri diren epeetan".

Halaber, Errioxako Justizi Auzitegi Nagusiko Administrazioarekiko Auzietarako Salak adierazi zuen 1997ko urriaren 30eko Epaian ondokoa adierazi du: "ezin du alegatu den arau-haustearen preskripzioak aurrera egin Neurri Fiskalak, Administraziozkoak eta Gizarte Mailakoei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen xedapen gehigarrietatik hamaikagarrenean ezarri denarekin bat lehorreko garraioak arautzen dituen legeria erregulatzailearen aurkako arau-hausteak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legeak ezarri dituen epe eta baldintzetan preksribatuko dira, salbu eta arau-hauste arinak direnean, horrelakoetan preskribatzeko epea urte batekoa izanen baita".

Halaber, Nafarroako Justizia Auzitegiko Auzibideetarako Salaren 1999ko otsailaren 22ko Epaian adierazi da Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko 16/1987 Legea aldarazi egin zen, 1774/1994 Errege Dekretuaren bidez aldarazi zen Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen Erregelamenduarekin egin zen bezalaxe, Neurri Fiskalak, Administraziozkoak eta Gizarte Mailakoei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen xedapen gehigarrietatik hamaikagarrenaren bitartez. Lege horrek ezarri du: "lehorreko garraioak arautzen dituen legeria erregulatzailearen aurkako arau-hausteak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legeak ezarri dituen epe eta baldintzetan preksribatuko dira, salbu eta arau-hauste arinak direnean, horrelakoetan preskribatzeko epea urte batekoa izanen baita".

Beraz, aplikatzen ahal den epea ez da hiru hilekoa, erreferentziako prozeduran oraindik gertatu ez den bi urtekoa baizik. p.4. Zehapena graduatzerakoan ez dela proportzionaltasunaren oinarria kontuan hartu, ez delako inguruabar astungarririk gertatu.

Hori dela eta, kontuan hartu behar da egotzi den egintza hori Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 143.1. artikuluaren eta Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Araudiaren 201.1. artikuluaren aurkako arau-haustea dela, eta larritzat kalifikatu dela.

Horrelako arau-hausteen egileei 46.001 eta 230.000 pezeta bitarteko isuna ezarri ahal zaie.

Kasu honetan 100.000 pezetako zehapena ezarri da, hots, ibilgailuak baimenduta duen gehieneko pisuaren arabera antzeman den gehiegizko pisua kontuan hartuta.

Beraz, zehapena era egokian graduatu da eta ez da proportzionaltasunaren oinarria haustu.

5. Zehapenaren oinarri izan diren egitateak ez dira gezurtatu. Beraz, bidezkoa da errekurtsoari gaitziriztea eta ebazpenari eustea.

Horrenbestez, Nafarroako Gobernuak, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak proposaturik, ondokoa

ERABAKI DU:

1. Javier Barberena jaunak, Barbiur, S.L.ren izenean eta ordezkaritzan, Garraio eta Telekomunikazio zuzendariak emandako abenduaren 9ko 854/1999 Ebazpenaren kontra jarri duen gora jotzeko errekurtsoa ezestea.

2. Garraio Zerbitzuari eta alderdi interesatuari erabaki honen berri emanen zaie, eta interesatuari jakinaraziko zaio ezen erabaki honek administrazio-bidea agortu duela eta haren kontra Administrazioarekiko auzibide-errekurtsoa jarri ahal duela Nafarroako Justizi Auzitegi Nagusiko jurisdikzio horretako salan, bi hileko epean, erabaki hau jakinarazten zaion egunaren biharamunetik hasita, indarra duten legezko xedapenekin bat etorriz.

Iruñean, bi mila eta bateko otsailaren hemeretzian.-Lehendakari- tzako idazkari nagusia, Joaquín Gortari Unanua.

Zehapen espedientearen ebazpena

Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko Legearen 59.1 artikuluak aurreikusten duen jakinarazpena, alegia, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legea ustez hausteagatik emandako ebazpenaren kontra (NA00616/99 espedientea) Uncona, S.A. enpresak arri duen errekurtso arrunta ebazteko Nafarroako Gobernuak hartutako erabakiaren jakinarazpena, ezinezkoa izan denez gero, honako hau argitaratu da, Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari buruzko indarreko Legearen 59.4. artikuluak xedatutakoa betetzeko.

PROPOSAMENA

Javier Angel López Iribarren jaunak, Uncona, S.A. enpresaren izen eta eskuordetzan, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariaren abuztuaren 31ko 3069/1999 Foru Aginduaren aurka 1999ko abenduaren 16an jarri zuen gora jotzeko errekurtsoa aztertu da. Foru agindu horren bidez 25.000 pezetako isuna jarri zen, 1999ko urtarrilaren 16an Garraio Ikuskatzailetzak NA-9472-X ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, hondarra garraiatzeagatik 40.000 kiloko pisua zuela, 38.000 kilorako baimena eduki arren.

I.-Egitatezko aurrekariak.

1. 1999ko maiatzaren 28an Uncona, S.A. enpresari jakinarazi zitzaion NA00616/1999 zehapen espedientea ireki zitzaiola, 1999ko urtarrilaren 16an Garraio Ikuskatzailetzak NA-9472-X ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, hondarra garraiatzeagatik 40.000 kiloko pisua zuela, 38.000 kilorako baimena eduki arren. Arau-hauste hori hala garraiolariari nola zamatzaileari egotz dakioke.

2. 1999ko ekainaren 15ean interesatuak alegazioak aurkeztu zituen.

3. 1999ko abuztuaren 19an Garraio Zerbitzuko ikuskatzaileak txostena eman zuen. Bertan adierazi zuenez, salatutako gertaera argitzeko beharrezko jarduerak eginda, eta, halaber, interesatuak 1999ko ekainaren 15ean aurkeztutako alegazioak aztertu ondotik, bidezkotzat jo zuen zehapena berrestea, agintaritzako agenteak egiten duen salaketa ustez egia delako eta kasu honetan egiatasun hori ez delako hautsi interesatuak kontrako frogarik aurkeztuta, ez duelako aurkeztu salatzaileak kontrolatu zuen eta gehiegizko pisuagatiko salaketaren oinarria izan den 901855 zenbakiko albarana aurkeztu; zehapena egin den arau-haustearen eta antzeman den gehiegizko pisuaren arabera mailakatu da. Gero Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak, abuztuaren 31ko 3069/1999 Foru Aginduaren bidez, zehapen prozedura bukatutzat eman zuen eta Uncona. S.A. enpresari 25.000 pezetako zehapena ezarri zion.

4. 1999ko abenduaren 16an Javier Angel López Iribarren jaunak, Uncona, S.A. enpresaren izen eta eskuordetzan, gora jotzeko errekurtsoa jarri zuen. Bertan salatutako egintzak ukatu zituen. Esan zuen ez dela bete ebazpen-proposamenaren jakinarazpenik egin. 16/1987 Legearen 145. artikuluan ezarri den hiru hileko epea igaro dela eta preskripzioa gertatu dela, salaketa eta zehapen-ebazpenaren jakinarazpenaren egunaren artean aise gainditu delako epe hori. Ez dela proportzionaltasunaren oinarria aintzat hartu zehapena graduatzerakoan. Ez direla alegazioetan eskatu diren frogak egin eta horiek ez direla era arrazoituan ezetsi.

II.-Zuzenbideko oinarriak.

1. Errekurtsogileak ukatu egin ditu gertaerak eta alegatu du ez direla alegazioetan eskatu dituen frogak eta ez direla era arrazoituan ezetsi.

Ildo horretatik, gogoan izan behar dugu auzitegiek errugabetasun-usteaz egin duten interpretazioa: agintaritzaren agenteek salaketa jarriz gero errugabetasun-ustea ezereztu egiten da, salbu eta salatutakoa ez dela egia frogatzen denean, eta, esan beharrik ez dago, salatutako egitateak ukatzen dituenak aurkeztu behar du salaketaren kontrako froga hori. Agenteak salatutako egitatea frogatzeko aurkitu zituen elementu guztiak jaso zituen agintaritzarentzako salaketa-orrian. (Errioxako Justizia Auzitegi Nagusiaren 1996ko martxoaren 9ko Epaia, zuzenbideko oinarrietarik seigarrena).

Errekurritu den espedientean errugabetasun-ustea hautsi egin da salatzaileak kontrolatu zuen 901855 zenbakia duen zamaketaren albaranaren bidez, interesatuak aurkeztu ez duena alegia. Frogagiri horrek merkatugaia kobratzeko balio baitu. Agiri horretan egotzi zaion arau-haustea frogatzen da, eta baita, isilpean, jarri den errekurtsoaren idazkian ere, horretan orokorrean ukatu delako salatu den gertaera, agintaritzako agenteak berez duen egiatasun ustea inola ere ukitu gabe.

Errekurtsogileak uste du ebazpena ez dela arrazoitua. Bada, lehenengo eta behin adierazi behar da ebazpena arrazoituta dagoela, gertaerak eta errekurtsogilearen alegazioak aztertu direlako, eta arau-haustea tipifikatzen duten manuak eta zehapena ezartzen dutenak adierazi direlako.

Horren ildotik, Nafarroako Justizi Auzitegi Nagusiak irailaren 12ko 53/1996 Epaian adierazitakoa gogoraziko dugu. Errekurtsogileak argudiatu zuen ezen Herrilan, Garraio eta Komunikazio Departamentuak ez zituela zioak azaldu garraioen arloko arau-hausteengatiko zehapenak ezartzeko eman zituen bi foru agindutan. Epai hartan auzitegiak ondokoa baieztatu zuen: "Zioen azalpenik ere ez da falta, zeren bi ebazpenetan zehatz azaltzen baita, labur bada ere, arau-haustea zertan datzan, zein egun, ordu eta lekutan egin zen, ibilgailuaren datuak, garraiatzen ari zen zamaren eta baimendutako zamaren pisuak eta abar. Era berean, arau-haustea oso larritzat tipifikatzen duten legezko eta arauzko manuak aipatzen dira eta ezarritako zehapenen oinarri juridiko eta faktikoez nahikoa informazio ematen da, bidea emanez ebazpenak aurkara daitezen eta jurisdikzioak berrikus ditzan Zuzenbideari lotzen zaizkion ala ez begiratzeko. Horregatik, zioen azalpenak betetzen ditu, funtsean, defentsarako eskubidea eta Administrazioen egintzen kontrola bermaturik egon daitezen bete behar diren baldintza nagusiak." Inguruabar horiek orain errekurritu den foru aginduan gertatu dira.

2. Ebazpen-proposamenaren jakinarazpena ez dela egin.

Gai honi buruz adierazi behar da garraioen arloko arau-hausteak egiten dituztenei aplikatu behar zaien zehapen-prozedura Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko erregelamenduan azaltzen dela, laugarren kapituluan hain zuzen. Araudi hori irailaren 28ko 1211/1990 Errege Dekretuaren bidez onetsi zen eta gerora osorik aldatu zen abuztuaren 5eko 1772/1994 Errege Dekretuaren bitartez, Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko Legera moldatzeko.

Bada, Erregelamenduaren 212. artikuluak dioenez, behin prozeduraren instrukzioa buruturik eta interesatuari entzun ondoren (salbu eta interesatuari entzun beharrik ez dagoenean, 30/1992 Legearen 84. artikuluaren arabera) egoki den organoak ebazpen-proposamena igorriko dio zehapena ezartzeko eskumena duen organoari.

Hortaz, manu horren arabera, ebazpen-proposamena ez zaio interesatuari igorri behar; aitzitik, interesatuari entzun ondoren bete behar den tramitea da. Beste alde batetik, kasu honetan ez zen berariazko tramiterik egin behar interesatuari entzuteko, interesatuak lehendik ezagutzen zuelako beraren kontra hasitako espedientearen edukia oso-osorik, gero aurkaratu den ebazpenak baieztatu egin duena.

3. Errekurtsogileak alegazio gisa adierazi du zehapena jartzeko egintza preskribaturik dagoela, 16/1987 Legearen 145. artikuluan adierazitako hiru hilabeteko epea igaro delako, salaketaren eta zehapen-ebazpenaren jakinarazpenaren artean aise gainditu delako epe hori eta ez delako epe hori eteteko bestelako egintzarik gertatu.

Gai horri dagokionez esan behar da Zerga, Administrazio eta Gizarte Neurriei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen XI. Xedapen Gehigarriak indargabetu egin duela Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko uztailaren 30eko 16/1987 Legearen 145. artikulua, eta lurreko garraioak arautzen dituen legeriaren aurkako arau-hausteak preskribatzeko epeak eta baldintzak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarritakoak izanen direla xedatu du, salbu eta arau-hausteak arinak direnean, halakoetan preskripzio epea urtebetekoa izanen baita. Kasu honetan hori da aplikatu behar den epea eta ez da inondik inora ere igaro errekurtsogileak adierazi dituen prozesuko bi uneen artean.

Ildo horretatik, Auzitegi Nagusiko Administrazioko Auzietarako Salak, 1997ko urtarrilaren 20ko Epaian, zuzenbideko oinarrietatik lehenengoan eta hirugarrenean, ondokoa ezarri du: "16/1987 Legearen 145. artikulua tazituki indargabetu da Neurri Fiskalak, Administraziozkoak eta Gizarte Mailakoei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen xedapen gehigarrietatik hamaikagarrenaren bitartez. Horren arabera "lurreko garraioak arautzen dituen legeriaren aurkako arau-hausteak preskribatzeko epeak eta baldintzak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarritakoak izanen direla xedatu du, salbu eta arau-hausteak arinak direnean, halakoetan preskripzio epea urtebetekoa izanen baita". Beraz, 30/1992 Legera jo behar da, lehen ere abuztuaren 5eko 1772/1992 Errege Dekretuak egin zuen bezalaxe, horren kasuan Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen Erregelamenduko 203. artikulua aldaraziz ondoko idazkuntza eman baitzion: "Arau-hausteak eta zehapenak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarri denaren arabera preskribatuko dira, eta Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legean ezarri diren epeetan".

Beraz, aplikatzen ahal den epea ez da hiru hilekoa, erreferentziako prozeduran oraindik gertatu ez den urte batekoa baizik. p.4. Zehapena graduatzerakoan ez dela proportzionaltasunaren oinarria kontuan hartu, ez delako inguruabar astungarririk gertatu.

Hori dela eta, kontuan hartu behar da egotzi den egintza hori 16/1987 Legearen 142.e) artikuluaren eta 1211/1990 Errege Dekretuaren 199.e) artikuluaren aurkako arau-haustea dela eta Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 143.1. artikuluaren eta Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Erregelamenduaren 201.1. artikuluan ezarri denaren arabera, arau-hauste larritzat kalifikatu dela.

Irailaren 28ko 1211/1990 Errege Dekretuaren 201. artikuluan, isunak eguneratu egin ziren, 16/1987 Legeak emandako ahalmena erabiliz. Horren arabera, arau-hauste arinen egileei ohartarazpena egin edota isuna jarri ahal zaie eta isuna gehienez 46.000 pezetakoa izaten ahal da. Beraz, aztergai dugun kasuan zehapenaren gradua zuzena da eta antzeman zen gehiegizko pisuaren arabera ezarri da.

5. Zehapenaren oinarri izan diren egitateak ez dira gezurtatu. Beraz, bidezkoa da errekurtsoari gaitziriztea eta ebazpenari eustea.

Horrenbestez, Nafarroako Gobernuak, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak proposaturik, ondokoa

ERABAKI DU:

1. Javier Angel López Iribarren jaunak, Uncona, S.L.ren izenean eta ordezkaritzan, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak emandako abuztuaren 31ko 3069/1999 Foru Aginduaren kontra jarri duen gora jotzeko errekurtsoa ezestea.

Iruñean, bi mila eta bateko otsailaren hemeretzian.-Lehendakari- tzako idazkari nagusia, Joaquín Gortari Unanua.

Zehapen espedientearen ebazpena

Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko Legearen 59.1 artikuluak aurreikusten duen jakinarazpena, alegia, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legea ustez hausteagatik emandako ebazpenaren kontra (NA00907/99 espedientea) Ativar, S.A.k jarri duen errekurtso arrunta ebazteko Nafarroako Gobernuak hartutako erabakiaren jakinarazpena, ezinezkoa izan denez gero, honako hau argitaratu da, Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari buruzko indarreko Legearen 59.4. artikuluak xedatutakoa betetzeko.

PROPOSAMENA

Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta haren ordezkari gisa, Herrilan, Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 414/1999 Ebazpenaren aurka 2000ko otsailaren 11n jarri zuen gora jotzeko errekurtsoa aztertu da. Ebazpen horren bidez 10.000 pezetako isuna jarri zen, 1999ko otsailaren 4an Trafikoko Goardia Zibilak, NA-7071-P ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín ikastetxera eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak txikiegiak zirela.

I.-Egitatezko aurrekariak.

1. 1999ko maiatzaren 26an Ativar, S.A.ri jakinarazi zitzaion NA00907/1999 zehapen-espedientea ireki zitzaiola, Trafikoko Goardia Zibilak, 1999ko otsailaren 4an NA-7071-P ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín ikastetxera eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak, hala atzealdean nola aurrealdean, txikiegiak zirela (20 x 40, kolore horikoak).

2. Interesatuak alegazioak aurkeztu zituen 1999ko ekainaren 4an.

3. 1999ko azaroaren 7an Garraio Zerbitzuko ikuskatzaileak txostena eman zuen. Bertan adierazi zuenez, salatutako gertaera argitzeko beharrezko jarduerak eginda, eta, halaber, interesatuak 1999ko ekainaren 4an aurkeztu zituen alegazioak aztertu ondotik, bidezkotzat jo zuen zehapena berrestea, salaketa-orria formulatu zuen agenteak berretsi egin duelako eta interesatuak ez zuen alegaziorik aurkeztu, eta zehapenaren gradua bat zetorrela egindako arau-haustearekin. Gero Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 414/1999 Ebazpenaren bidez, zehapen espedientea bukatutzat jo zen eta Ativar, S.A.ri 10.000 pezetako zehapena ezarri zion.

4. 1999ko otsailaren 11n Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta haren ordezkari gisa, gora jotzeko errekurtsoa jarri zuen. Bertan ondokoa adierazi zuen: preskripzioa gertatu dela, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 145. artikuluan eta Erregelamenduaren 203. artikuluan ezarri den hiru hileak baino gehiago iragan baitziren. Espedientearen tramitazioan ebazpen-proposamena falta da. Ez da proportzionaltasunaren oinarria bete zehapena graduatzerakoan. Gertaerak ukatu ditu eta ez dago salaketa egin duen agentearen frogarik ez berrespenik, eta hori alegazioetan eskatu zen eta ez da arrazoitu horri uko egitea.

II.-Zuzenbideko oinarriak.

1. Errekurtsogileak adierazi du Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 145. artikuluan eta Erregelamenduaren 203. artikuluan ezarri den hiru hileko epea hautsi dela.

Zerga, Administrazio eta Gizarte Neurriei buruzko abenduaren 30eko 42/1994 Legearen XI. Xedapen Gehigarriak indargabetu egin du Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko uztailaren 30eko 16/1987 Legearen 145. artikulua, eta lurreko garraioak arautzen dituen legeriaren aurkako arau-hausteak preskribatzeko epeak eta baldintzak Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legean ezarritakoak izanen direla xedatu du, salbu eta arau-hausteak arinak direnean, halakoetan preskripzio epea urtebetekoa izanen baita. Kasu honetan, beraz, urtebeteko epea aplikatu behar da, eta epe hori ez da igaro errekurtsogileak adierazi dituen prozesuko bi uneen artean.

Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen Erregelamenduko 203. artikuluaren egungo idazkuntzari dagokionez, hau da, 1211/1990 Errege Dekretuaren bidez onetsi denak, azaroaren 26ko 30/1992 Legearen garraioen arloan prozedura jakin batzuk egokitzen dituen abuztuaren 5eko 1772/1994 Errege Dekretuak ekarri duen aldarazpenak hau dio:

"Ez da inolako zehapenik ezarriko Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko uztailaren 30eko 16/1987 Legearen manuak kontuan hartuta, honako kapitulu honetan adierazi diren arauen arabera hasi den prozedura kontuan hartuta baizik.

Arau-hausteak eta zehapenak eta Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Guztiendako Administrazio Prozedurari buruzko azaroaren 26ko 30/1992 Legearen 132. artikuluan ezarri dena betez ezarriko dira, arestian ere aipatu den Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legean ezarri diren epeetan.

Ondorioz, adierazi den artikuluan ez da prozesuko tramiteetan igaro den denboragatiko preskripziorik aipatu ere egiten.

2. Alegatu du espedientearen tramitazioan ez dela ebazpen-proposamenik egin.

Ildo horretatik doa Auzitegi Nagusiaren Epaia 1999ko ekainaren 22an hau esan duenean: 1999ko maiatzaren 25 eta 26ko epaietan adierazi da, Sala honek, honen moduko kasuetan, ondoko termino hauetan ebatzi duela: "Baieztatzen ahal da salaketaren informazioa jasotzeko eskubidea, Konstituzioaren 24.2. artikuluan bermatu den kategoriarekin, zehapenak ezartzeko administrazioko prozeduran ebazpen-proposamenaren jakinarazpenaren bidez asetzen dela gehienetan, eragiketa horretan egozten den erantzukizunari buruzko iritzia ematen delako eta horretan, gutxienez, antzeman den jarrera zehatzailearen definizioarekin, eta arau-hauste eredu jakin batean duen isla, gehi kasuan-kasuan lotuta daraman zigor-eragina. Salbuespen moduan gertatzen ahal da tramite hori ez izatea nahitaezkoa, arestian aipatu den funtsezko eskubidea erabat asetzearen ikuspegitik, baldin eta aurreko tramite baten jakinarazpen zehatz hori egin bada."

3. Zehapena graduatzerakoan ez dela proportzionaltasunaren oinarria kontuan hartu.

Horren arabera, arau-hauste arinen egileei ohartarazpena egin edota isuna jarri ahal zaie eta isuna gehienez 46.000 pezetakoa izaten ahal da.

Beraz, aztergai dugun kasuan 10.000 pezetako zehapena ezarri da eta, ondorioz, zehapenaren gradua gutxienekoa da eta ez da antzeman inolako gehiegikeriarik.

4. Gertaerak ukatu ditu eta ez dago salaketa egin duen agentearen berrespenik, nahiz eta alegazioan eskatu, eta ukapen hori ez da arrazoitu.

Errekurritu den espedientean errugabetasunaren ustea galdu egiten da salaketa-orria egin zuen agenteak egindako berrespenaren ostean. Berrespen horretan egotzi den arau-haustea frogatu da, eta baita, isilpean, jarri den errekurtsoaren idazkian ere, horretan orokorrean ukatu delako salatu den gertaera, baina ezer zehatzik alegatu gabe, eta proportzionaltasun oinarria aplikatzeko eskatzean da.

Euskal Herriko Justizia Auzitegi Nagusiaren 1998ko ekainaren 22ko Epaian ezarri denaren arabera "administrazioko zehapenak ezartzeko prozeduran aplikagarria den ustezko errugabetasunaren eskubideak ez du esan nahi egozpena jaso duen pertsona horrek zuritu behar ez duenik eta, ordea, Konstituzio Auzitegiak apirilaren 26ko 76/1990 Epaian adierazi duenaren ildotik, Espainiako Konstituzioaren 24.2. artikuluan ezarri denari baldintzatzen zaio jarrera berberak defendatzeko aukera kontrajarriak dituen prozedura baten frogak aurkezteari dagokionez".

Epai horretan bertan esaten da: "abiaburua salaketa-orrian azaltzen den trafikoko poliziako funtzionarioaren adierazpena da eta hori berretsi ondoren berez kargu-froga nahikoa da, Konstituzioaren 24. artikuluan ezarri denaren ondoreetarako, konstituzioko arau horrek adierazi duen ustezko errugabetasuna hausteko, eta bereziki, kasu honetan gertatu den bezala, agenteak zuzen islatu dituen gertaerei buruzkoak badira".

Horrela, bada "errekurtsogilearen aurkako erantzukizun-epaia era arrazoituan eusteko moduko froga egon dagoela kontuan hartuta, bere betebeharra zen, eta ez administrazioarena, alegatu den inguruabar zuritzaile hori frogatzea".

Alegazioetan eskatu arren ez dagoela agente salatzailearen froga edo berrespenik esateari dagokionez, eta hori ez dela arrazoitu, adierazi behar da 1999ko irailaren 22an salaketa egin zuen agenteak egin zuen berrespen-txostenaren kopia igorri zela. Eta espedientean azaltzen denaren arabera irailaren 29an jaso zuen, nork-eta José Mª Artieda jaunak, NAN 15.748.422. Pertsona horren data eta sinadura posta zerbitzuak igorri duen jasoagirian azaltzen dira.

5. Zehapenaren oinarri izan diren egitateak ez dira gezurtatu. Beraz, bidezkoa da errekurtsoari gaitziriztea eta ebazpenari eustea.

Horrenbestez, Nafarroako Gobernuak, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak proposaturik, ondokoa

ERABAKI DU:

1. Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta ordezkaritzan, Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiak emandako azaroaren 11ko 414/1999 Ebazpenaren kontra jarri duen gora jotzeko errekurtsoa ezestea.

Iruñean, bi mila eta bateko otsailaren hemeretzian.-Lehendakari- tzako idazkari nagusia, Joaquín Gortari Unanua.

Zehapen espedientearen ebazpena

Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko Legearen 59.1 artikuluak aurreikusten duen jakinarazpena, alegia, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legea ustez hausteagatik emandako ebazpenaren kontra (NA00910/99 espedientea) Ativar, S.A.k jarri duen errekurtso arrunta ebazteko Nafarroako Gobernuak hartutako erabakiaren jakinarazpena, ezinezkoa izan denez gero, honako hau argitaratu da, Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari buruzko indarreko Legearen 59.4. artikuluak xedatutakoa betetzeko.

PROPOSAMENA

Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta haren ordezkari gisa, Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 415/1999 Ebazpenaren aurka 2000ko otsailaren 10ean jarri zuen gora jotzeko errekurtsoa aztertu da. Ebazpen horren bidez 10.000 pezetako isuna jarri zen, 1999ko otsailaren 4an Trafikoko Goardia Zibilak, NA-0278-P ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín ikastetxera eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak eraman gabe.

I.-Egitatezko aurrekariak.

1. 1999ko maiatzaren 26an Ativar, S.A.ri jakinarazi zitzaion NA00910/1999 zehapen-espedientea ireki zitzaiola, Trafikoko Goardia Zibilak, 1999ko otsailaren 4an NA-0278-P ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak eraman gabe, horien izariak eta formatuak ez zirelako arauzkoak.

2. Interesatuak alegazioak aurkeztu zituen 1999ko ekainaren 4an.

3. 1999ko azaroaren 7an Garraio Zerbitzuko ikuskatzaileak txostena eman zuen. Bertan adierazi zuenez, salatutako gertaera argitzeko beharrezko jarduerak eginda, eta, halaber, interesatuak 1999ko ekainaren 4an aurkeztu zituen alegazioak aztertu ondotik, bidezkotzat jo zuen zehapena berrestea, salaketa-orria formulatu zuen agenteak berretsi egin duelako eta interesatuak ez du alegaziorik aurkeztu, eta zehapenaren gradua bat zetorrela egindako arau-haustearekin. Gero Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 415/1999 Ebazpenaren bidez, zehapen espedientea bukatutzat jo zen eta Ativar, S.A.ri 10.000 pezetako zehapena ezarri zion.

4. 2000ko otsailaren 10ean Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta haren ordezkari gisa, gora jotzeko errekurtsoa jarri zuen. Bertan ondokoa adierazi zuen: preskripzioa gertatu dela, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 145. artikuluan eta Erregelamenduaren 203. artikuluan ezarri den hiru hileak baino gehiago iragan baitziren. Espedientearen tramitazioan ebazpen-proposamena falta da. Ez da proportzionaltasunaren oinarria bete zehapena graduatzerakoan. Gertaerak ukatu ditu eta ez dago salaketa egin duen agentearen frogarik ez berrespenik, eta hori alegazioetan eskatu zen eta ez da arrazoitu horri uko egitea.

II.-Zuzenbideko oinarriak.

1. Errekurtsogileak adierazi du Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legearen 145. artikuluan eta Erregelamenduaren 203. artikuluan ezarri den hiru hileko epea hautsi dela.

Ondorioz, adierazi den artikuluan ez da prozesuko tramiteetan igaro den denboragatiko preskripziorik aipatu ere egiten.

2. Alegatu du espedientearen tramitazioan ez dela ebazpen-proposamenik egin.

3. Zehapena graduatzerakoan ez dela proportzionaltasunaren oinarria kontuan hartu.

Horren arabera, arau-hauste arinen egileei ohartarazpena egin edota isuna jarri ahal zaie eta isuna gehienez 46.000 pezetakoa izaten ahal da.

Beraz, aztergai dugun kasuan 10.000 pezetako zehapena ezarri da eta, ondorioz, zehapenaren gradua gutxienekoa da eta ez da antzeman inolako gehiegikeriarik.

4. Gertaerak ukatu ditu eta ez dago salaketa egin duen agentearen berrespenik, nahiz eta alegazioan eskatu, eta ukapen hori ez da arrazoitu.

Euskal Herriko Justizia Auzitegi Nagusiaren 1998ko ekainaren 22ko Epaian ezarri denaren arabera "administrazioko zehapenak ezartzeko prozeduran aplikagarria den ustezko errugabetasunaren eskubideak ez du esan nahi egozpena jaso duen pertsona horrek zuritu beharez duenik eta, ordea, Konstituzio Auzitegiak apirilaren 26ko 76/1990 Epaian adierazi duenaren ildotik, Espainiako Konstituzioaren 24.2. artikuluan ezarri denari baldintzatzen zaio jarrera berberak defendatzeko aukera kontrajarriak dituen prozedura baten frogak aurkezteari dagokionez".

Horrela, bada "errekurtsogilearen aurkako erantzikuzun-epaia era arrazoituan eusteko moduko froga egon dagoela kontuan hartuta, bere betebeharra zen, eta ez administrazioarena, alegatu den inguruabar zuritzaile hori frogatzea".

Alegazioetan eskatu arren ez dagoela agente salatzailearen froga edo berrespenik esateari dagokionez, eta hori ez dela arrazoitu, adierazi behar da 1999ko irailaren 22an salaketa egin zuen agenteak egin zuen berrespen-txostenaren kopia igorri zela. Eta espedientean azaltzen denaren arabera irailaren 29an jaso zuen, nork-eta José Mª Artieda Ibarrola jaunak, NAN 15.748.422. Pertsona horren data eta sinadura posta zerbitzuak igorri duen jasoagirian azaltzen dira.

5. Zehapenaren oinarri izan diren egitateak ez dira gezurtatu. Beraz, bidezkoa da errekurtsoari gaitziriztea eta ebazpenari eustea.

Horrenbestez, Nafarroako Gobernuak, Herrilan, Garraio eta Komunikazio kontseilariak proposaturik, ondokoa

ERABAKI DU:

1. Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta ordezkaritzan, Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiak emandako azaroaren 11ko 415/1999 Ebazpenaren kontra jarri duen gora jotzeko errekurtsoa ezestea.

Iruñean, bi mila eta bateko otsailaren hemeretzian.-Lehendakari- tzako idazkari nagusia, Joaquín Gortari Unanua.

Zehapen espedientearen ebazpena

Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari eta Administrazio Prozedura Erkideari buruzko Legearen 59.1 artikuluak aurreikusten duen jakinarazpena, alegia, Lurreko Garraioen Antolamenduari buruzko Legea ustez hausteagatik emandako ebazpenaren kontra (NA00917/99 espedientea) Ativar, S.A.k jarri duen errekurtso arrunta ebazteko Nafarroako Gobernuak hartutako erabakiaren jakinarazpena, ezinezkoa izan denez gero, honako hau argitaratu da, Administrazio Publikoen Araubide Juridikoari buruzko indarreko Legearen 59.4. artikuluak xedatutakoa betetzeko.

PROPOSAMENA

Alberto Artieda Ellarre jaunak, Ativar, S.A.ren izenean eta haren ordezkari gisa, Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 416/1999 Ebazpenaren aurka 2000ko otsailaren 10ean jarri zuen gora jotzeko errekurtsoa aztertu da. Ebazpen horren bidez 10.000 pezetako isuna jarri zen, 1999ko otsailaren 4an Trafikoko Goardia Zibilak, NA-2173-X ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín ikastetxera eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak eraman gabe.

I.-Egitatezko aurrekariak.

1. 1999ko maiatzaren 26an Ativar, S.A.ri jakinarazi zitzaion NA00917/1999 zehapen-espedientea ireki zitzaiola, Trafikoko Goardia Zibilak, 1999ko otsailaren 4an NA-2173-X ibilgailuari ezarritako salaketaren ondorioz, San Agustín eskola garraioa egiteagatik egiten zuen garraio horren adierazkariak eraman gabe, horien izariak eta formatuak ez zirelako arauzkoak.

2. Interesatuak alegazioak aurkeztu zituen 1999ko ekainaren 3an.

3. 1999ko azaroaren 7an Garraio Zerbitzuko ikuskatzaileak txostena eman zuen. Bertan adierazi zuenez, salatutako gertaera argitzeko beharrezko jarduerak eginda, eta, halaber, interesatuak 1999ko ekainaren 3an aurkeztu zituen alegazioak aztertu ondotik, bidezkotzat jo zuen zehapena berrestea, salaketa-orria formulatu zuen agenteak berretsi egin duelako eta interesatuak ez du kontrakorik frogatu aurkeztu dituen alegazioetan. Errekurtsogileak ez du horren aurkako alegaziorik aurkeztu eta zehapena egin den arau-hausteari egokitu zaio. Gero Garraio eta Telekomunikazio zuzendari nagusiaren azaroaren 11ko 416/1999 Ebazpenaren bidez, zehapen espedientea bukatutzat jo zen eta Ativar, S.A.ri 10.000 pezetako zehapena ezarri zion.